Rezerwat leśny, obejmujący piękny fragment Puszczy Bukowej, o powierzchni 216,28 ha, położony w grani­cach administracyjnych miasta Szczecina, na terenie leśnictw Klęskowo i Podjuchy w nadleśnictwie Rozdoły. Obiekt uzyskał prawną ochronę 30 V 1956 r. w celu za­chowania naturalnych lasów liściastych, które na uroz­maiconym pod względem siedliskowym terenie tworzą różne zespoły, bardzo charakterystyczne dla regionu Po­morza. Ponadto występuje tu wiele zabytkowych i sta­rych drzew oraz liczne głazy narzutowe z okresu lo­dowcowego. Rezerwat ma również duże znaczenie dla szczecińskiego ośrodka akademickiego, jako doskonały obiekt naukowy i dydaktyczny.Teren rezerwatu odznacza się wielce urozmaiconą rzeźbą. Z południa na północ obszar przecina głęboki wąwóz, którego dnem płynie strumień Chojnówka. Roz­wija się tutaj pięknie wykształcony łęg jesionowy ze stanowiskami turzycy zgrzebłowatej gatunku znanego w Pol­sce tylko z terenu Puszczy Bukowej. Z łęgiem jesiono­wym przeplatają się płaty łęgu olszowego a przy wyciekach u stóp zboczy wąwozów i jarów rośnie buczyna zródliskowa Spotkać tu można sporo gatunków storczykowa-tych oraz rzadką stokłosę gałęzistą Zbocza pagórów morenowych pokrywa typowa buczy­na pomorska i jej odmiany. W zależ­ności od odmiany do panujących roślin w runie należą: perłówka , marzanka wonna , niecierpek , kostrzewa leśna bądź konwalijka dwulistna . Tu i ówdzie spotkać można również płaty zespołu kwaśnej dąbrowy . W drzewostanie panują niejednokrotnie bardzo okazałe dęby bezszypułkowe i buki, a w runie charak­terystyczne są m.in. różne gatunki jastrzębców: leśny, gładki i sabaudzki . Do drzew chronionych i rzadkich wy­stępujących w rezerwacie należy jarząb brekinia albo inaczej brzęk . W miejscach lepiej oświetlonych lasu spotkać można z rzadkich roślin wy­kę grochowatą a z ptaków nad rzeczką Chojnówka rzadki na niżu i chroniony gatunek pliszki — pliszkę górską .Rezerwat „Zdroje”Rezerwat krajobrazowy, o charakterze leśno-parko-wym, utworzony w 1959 r. na skraju Puszczy Bukowej, w obrębie lasów komunalnych miasta Szczecina, w po­bliżu Jeziora Szmaragdowego, w dzielnicy Zdroje. Jest to obiekt o powierzchni 2,12 ha, przewidziany jako re­zerwat doświadczalny do badań naukowych nad natu­ralnym odnawianiem się cisa Równo­cześnie jest to ładny punkt widokowy i łącznie z sąsia­dującym niezwykle malowniczym Jeziorem Szmaragdo­wym stanowi atrakcyjne miejsce wycieczek.Rezerwat „Kurowskie Błota”Rezerwat ptasi, o powierzchni 30,63 ha, położony na wyspie otoczonej starorzeczami na Międzyodrzu, na przeciw wsi Kurowo, w gromadzie Kołbaskowo, na te­renie leśnictwa Strażnica, w nadleśnictwie Rozdoły. Re-zerwat utworzono w 1965 r. dla ochrony jednej z naj­większych w Polsce kolonii kormoranów i czapli si­wych, w sprzyjającym krajobrazie rozległych torfowisk i wód.Jest to typowy, niedostępny ols bagienny o natural­nym charakterze, otoczony szuwarami trzcin, manny mielec i turzycy zaostrzonej, ze wszystkich stron obla­ny wodami łach, kanałów i starorzeczy; dostęp do re­zerwatu możliwy jest praktycznie tylko drogą wodną. Ols ma charakter puszczański i to jest dodatkowy wolor tego interesującego fragmentu przyrody. Na olszach i jesionach znajdują się liczne gniazda czapli i kormoranów po pięć do ośmiu, a nawet do dziesięciu na jednym drzewie. Łącznie znajduje się w rezerwacie kilkaset gniazd, licz­bę kormoranów ocenia się według ostatnio przeprowa­dzonej inwentaryzacji na około 600, a liczebność czapli jest prawie taka sama. Latem, o pewnych porach dnia, obserwować można krążące nad rezerwatem stada kor­moranów i czapli, liczące setki ptaków. Jest to obrazniespotykany i fascynujący. Ptaki żerują na jeziorze Dąbie i na Zalewie Szczecińskim, a tylko nieliczne szu­kają pokarmu w Odrze i w kanałach.W obrębie kolonii gnieżdżą się także ptaki drapieżne: kania czarna i myszołów , a nad rezerwatem obserwuje się często orła bielika . Także sąsiadujące z olszy­ną szuwary tętnią życiem. Gnieździ się tu licznie trzci-niak, potrzos, rybitwa czarna i wiele innych ciekawych ptaków.Rezerwat „Jezioro Świdwie”Rezerwat ptasi o szczególnych walorach jako lęgo­wisko, ostoja i raj ptactwa wodno-błotnego, utworzony w 1963 r. na terenie gromady i nadleśnictwa Tanowo, w leśnictwie Zalesie na obszarze 382,03 ha. Obiekt chro­niony obejmuje 61,41 ha wód płytkiego, zarastającegojeziora Świdwie, przyległy pas szuwarów o powierzchni 30,01 ha i torfowisko niskie pokryte turzycowiskiemŻyzne jezioro Świdwie z bujną roślinnością podwod­nych łąk, zarastające liliami wodnymi i osoką, pokryte kożuchami rzęsy, stwarza doskonałe warunki bytowania dla ptactwa, a gęste i niedostępne szuwary pozwalają chronić się i zdobywać pokarm licznej rzeszy ptaków przelotnych. Rezerwat leży na skrzyżowaniu dwóch ważnych szlaków przelotu ptactwa — ze wschodu na zachód i z północy na południe. Według obserwacji ornitologów, którzy dokonują obrączkowania ptaków zatrzymujących się w przelocie, rocznie zjawia się1 przebywa w rezerwacie około 65 gatunków z obcych stron. Dla dalszych 85 gatunków ptaków jezioro i szu­wary stanowią miejsce lęgowe.niespotykany i fascynujący. Ptaki żerują na jeziorze Dąbie i na Zalewie Szczecińskim, a tylko nieliczne szu­kają pokarmu w Odrze i w kanałach.W obrębie kolonii gnieżdżą się także ptaki drapieżne: kania czarna i myszołów a nad rezerwatem obserwuje się często orła bielika . Także sąsiadujące z olszy­ną szuwary tętnią życiem. Gnieździ się tu licznie trzci-niak, potrzos, rybitwa czarna i wiele innych ciekawych ptaków.Rezerwat „Jezioro Świdwie”Rezerwat ptasi o szczególnych walorach jako lęgo­wisko, ostoja i raj ptactwa wodno-błotnego, utworzony w 1963 r. na terenie gromady i nadleśnictwa Tanowo, w leśnictwie Zalesie na obszarze 382,03 ha. Obiekt chro­niony obejmuje 61,41 ha wód płytkiego, zarastającegojeziora Świdwie, przyległy pas szuwarów o powierzchni 30,01 ha i torfowisko niskie pokryte turzycowiskiem powierzchni 290,61 ha.Żyzne jezioro Swidwie z bujną roślinnością podwod­nych łąk, zarastające liliami wodnymi i osoką, pokryte kożuchami rzęsy, stwarza doskonałe warunki bytowania dla ptactwa, a gęste i niedostępne szuwary pozwalają chronić się i zdobywać pokarm licznej rzeszy ptaków przelotnych. Rezerwat leży na skrzyżowaniu dwóch ważnych szlaków przelotu ptactwa — ze wschodu na zachód i z północy na południe. Według obserwacji ornitologów, którzy dokonują obrączkowania ptaków zatrzymujących się w przelocie, rocznie zjawia się1 przebywa w rezerwacie około 65 gatunków z obcych stron. Dla dalszych 85 gatunków ptaków jezioro i szu­wary stanowią miejsce lęgowe.Z najważniejszych i ciekawszych gatunków gnieżdżą­cych się w rezerwacie należy wymienić: żurawie , łabędzie , gęsi gęgawe remiz , wąsatki , kaczki płaskonosy , bąki i brzęczki . Sporo gniazd mają tutaj mewy śmieszki, różne gatunki rybitw i kurek i wiele innych ciekawych ptaków wod­nych i błotnych. W miejscach zadrzewionych w obrębie rezerwatu lub w najbliższym sąsiedztwie zakładają gniazda następujące rzadkie gatunki: bocian czarny , orzeł bielik , orlik , krótkoszpon i błotniak popielaty Do interesujących ptaków, które obserwuje się w re­zerwacie regularnie na przelotach, należą: gągoł, rybo-łów, zimorodek, batalion, kruk, tracz bielaczek, orze­chówka, śnieguła i wiele innych. Rezerwat ze względu na bogactwo awifauny stanowidoskonały obiekt badawczy i odpowiednie miejsce dla stacji ornitologicznej.ParkiSzczecin jest słusznie zaliczany do najbardziej zielo­nych miast w Polsce. Chlubi się nie tylko pięknym otoczeniem wspaniałych lasów, lecz również niezwy­kłym bogactwem zdobiących go drzew, krzewów i zie­leńców. Słynne są szczecińskie bulwary lipowe, klono­we i platanowe, barwne od kwiecia place, magnoliowe skwery, jarzębinowe ulice, gmachy oplecione efektow­nymi pnączami, leśne dzielnice i największa ozdoba miasta — parki. Wszystko to sprawia, że Szczecin może jak najbardziej uchodzić za jeden wielki ogród dendro­logiczny. Wrażenie to potęguje dodatkowo imponujące bogactwo gatunków egzotycznych drzew i krzewów, z którymi spotkać się można na obszarze miasta na każdym kroku. Wśród licznych skupień zieleni Szczeci­na na szczególną uwagę, jako najciekawsze, zasługują dwa parki oraz Cmentarz Centralny, który z punktu widzenia przyrodniczego można postawić w rzędzie naj­bogatszych i najpiękniejszych ogrodów dendrologicz­nych.1) Park im. Jana Kasprowicza. Jest to park nowocześnie rozplanowany i urządzony w pięknym, malowniczym krajobrazie falistych wzniesień, z liczny­mi punktami widokowymi, z których można podziwiać rozległą przestrzeń zieleni parku i łączących się z nim lasów Puszczy Wkrzańskiej. Wzdłuż parku, u stóp zboczy, ciągnie się ładne jezioro Rusałka, którego do­datkową ozdobą są liczne łabędzie; brzegi i wysepka na jeziorze są miejscem lęgowym tych ptaków. Pejzaż par­ku jest specyficzny i wyjątkowo piękny. Przeplatają się tutaj świetliste płaszczyzny trawników z grupami drzew i krzewów, doskonale dobranych pod względem barw i kształtów, tak że całość stanowi kompozycję o nie­zwykłym uroku i pięknie. Szczególnie dekoracyjne są kępy drzew iglastych reprezentowane przez wiele ga­tunków egzotycznych oraz skupienia i szpalery krze­wów. Krzewy są prawdziwą ozdobą parku, ponieważ ich grupy kompozycyjne są tak dobrane, że gatunki, kwitnąc sukcesywnie, tworzą kalejdoskop barw nie­przerwanie od wiosny do jesieni. We florze krzewów najbogatsze są kolekcje berberysów, irgi i tawuły. Do rzadszych gatunków występujących w parku należą: oczar wirginijski , parrocja pers­ka , obiela i klo-koczka kaukaska .2) Park im. Stefana Żeromskiego. Jest to właściwie piękne arboretum z bogatymi kolekcjami drzew liściastych obcego pochodzenia; drzewa szpilko­we reprezentowane są przez cisy i sosny wejmutki.W grupie egzotycznych drzew liściastych do ciekaw­szych należą: topola wielkolistna grujecznik japoński , pereł-kowiec japoński strączyn kłęk bożodrzew i klon okrągłolistny Oryginalne i zwracające uwagę są drzewa strzępolistne, to znaczy odmiany rodzimych gatunków o liściach głęboko powycinanych. Rosną tu strzępol istne brzozy, graby i buki, których rozpoznanie jako gatunku, w porównaniu z pospolitymi formami, może sprawić sporo trudności.3) Cmentarz Centralny. Należy do najwię­kszych cmentarzy europejskich, o powierzchni 154 ha; długość alei i dróg w jego obrębie przekracza łącznie 70 km. Cmentarz swoim rozplanowaniem i bogactwem wysadzonych tu drzew i krzewów sprawia wrażenie parku bądź wspaniałego ogrodu dendrologicznego i dla­tego jest często i licznie odwiedzany przez mieszkańców Szczecina. Szczególnie piękne są szerokie aleje cmen­tarne obsadzone dębami, leszczyną turecką, bukami bądź imponującymi platanami.Znaczne powierzchnie zajmują dobrze utrzymane trawniki i barwne, ładne kwietniki, klomby i rabaty. Miejsca grzebalne osłonięte są żywopłotami uformowa­nymi przeważnie z krzewiastych cisów, żywotników bądź interesujących gatunków krzewów liściastych. Efektowne są grupy kompozycyjne drzew szpilkowych obcego pochodzenia, złożone z różnych gatunków i od­mian świerków, jodeł, modrzewi, sosen i daglezji. Osobliwością cmentarza jest rzadko spotykany w Polsce dąb zimozielony K o ś c i n o. Park łączy się z lasem dębowo-buko-wym, gdzie zachowały się piękne, stare drzewa olbrzy­mich rozmiarów. Wiele okazów dębów ma obwód pnia powyżej 5,0 m, a największe osiągają wymiary 6,5 m. Liczne są również buki o obwodach do 4,7 m. Jest to wyjątkowo cenne skupienie pomnikowych, godnych ochrony drzew rodzimych.R z ę d z i n y. Duży i ładny park, wyróżniający się starannym utrzymaniem. Drzewa rodzime i obce są stare i bardzo okazałe. Park jest szczególnie przyjemny wiosną, gdyż rośnie w nim dużo barwnie zakwitają­cych krzewów: bez lilak, wiciokrzewy, tawuły, porzecz­ka alpejska, pigwowiec chiński i wiele innych.Trzebieradz. Rozległy park na wybrzeżu Za­lewu Szczecińskiego, należy do wartościowszych obiek­tów w województwie ze względu na bogatą kolekcję egzotycznych drzew. Z iglastych na uwagę zasługują: limba (Pinus cembra), różne gatunki i odmiany świerka i cyprysika, dużo pięknych jodeł, wśród których wystę­pują takie rzadkie gatunki jak: jodła olbrzymia, grecka,mandżurska, amurska, biała, kaukaska, jednobarwna i Veitcha (Abies grandis, A. cephalonica, A. holophyla, A. nephrolepis, A. alba, A. Nordmanniana, A. concolor i A. Veitchii). Wśród drzew liściastych są różne gatunki i odmiany dębów, klonów, jesionów, lip, a także skrzy-dłorzech kaukaski i orzesznik pięciolistkowy Pomniki przyrody1) BrzózkiBuk — okazałe drzewo o obwodzie 4,0 m.2) DobraCis — stary, bardzo piękny okaz drzewa, o obwo­dzie pnia 1,9 m.3) Klęskowo„Dęby Bolesława Krzywoustego — trzy sąsiadujące, potężne, kilkusetletnie drzewa.4) Kurowo„Dąb Rozbójnikó w” — potężny okaz starego, samotnego drzewa.5) Przecław„Dąb P r z e c ł a w a” — wspaniały okaz drzewa o obwodzie 5,5 m.Stanowiska rzadszych ptakówW następujących miejscowościach powiatu szczeciń­skiego znajdują się stanowiska rzadszych i ciekawszych ptaków: 1) Dąbie — łabędzie, kormorany, mewa śmieszka, orzeł bielik i kania ruda; 2) D ę b i n a — (wy­spa) — orzeł bielik; 3) jezioro Karpino — żurawie, orzeł bielik, łabędzie i kania ruda; 4) Kijewo — ła­będzie; 5) Podjuchy — orzeł bielik; 6) Pomorza­ny — mewa śmieszka; 7) S k o l w i n — mewa śmiesz­ka; 8) Zalesie — bocian czarny, żurawie i orzeł bie­lik; 9) Z a 1 e i k i e Łęgi (Międzyodrze) — kormoranyi czaple.

Comments

comments